Imieniny Jadwigi - kiedy wypadają?
Patronki Jadwigi
Jadwiga Andegaweńska
Według źródeł historycznych przyszła na świat pomiędzy 3 października 1373 a 18 lutego1374 roku w Budzie, zmarła 17 lipca 1399 roku w Krakowie jako królowa Polski. Pochodziła z dynastii Andagawenów, była córką Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki, w 1384 roku została ukoronowana na króla Polski. Jadwiga Andegwańska była najmłodszym dzieckiem Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki, nie odnotowano jej dokładnej daty narodzin. Imię chrzestne otrzymała na cześć księżnej wrocławskiej – Jadwigi Śląskiej, nota bene kanonizowanej w 1267 roku, której kult się wówczas rozwijał lub po królowej Polski Jadwidze, żonie Władysława Łokietka, swojej prababce. Jadwiga od najmłodszych lat była przygotowywana do pełnienia funkcji królowej, świadczy o tym wszechstronne wykształcenie, nauka pisania i czytania, nauka języków obcych, a także rozwijanie zamiłowania do muzyki, lektury, sztuki i nauki. Decyzję o obraniu przez Jadwigę tronu podjęto podczas zjazdu rycerstwa w 1382 roku, dwa lata później, w roku 1384 odbyła się uroczysta koronacja. Została żoną księcia litewskiego – Jagiełły, związek nie opierał się na uczuciach, Jadwiga miała jednak osobisty cel w postępowaniu królowej. Na życzenie Jadwigi Jagiełło przyjął chrzest dla siebie i Litwy. Małżeństwo Jadwigi i Władysława Jagiełły nie należało do udanych i szczęśliwych, głównie ze względu na to, że miało charakter polityczny. Widoczna była także różnica wieku, kulturowa oraz wychowanie – Jadwiga traktowała męża po ojcowsku. Królowa Jadwiga angażowała się w życie polityczne, kulturalne, była także fundatorką kościelną. Królowa Jadwiga żyła skromnie, zmarła z powodu gorączki połogowej, cały swój majątek przekazała Akademii Krakowskiej. Po otwarciu grobowca okazało się, że jej klejnoty były wykonane ze skóry i drewna.Jadwiga Śląska
Urodziła się między 1178 a 1180 rokiem w Andechsie, zmarła 14 lub 15 października 1243 roku w Trzebnicy, była żoną Henryka I Brodatego oraz matką Henryka II Pobożnego. Jadwiga Śląska miała czterech braci i trzy siostry, trzecia z jej sióstr była przełożoną klasztoru benedyktynek, dzięki czemu Jadwiga zdobyła wykształcenie. Jako dwunastolatka została żoną księcia śląskiego – Henryka I Brodatego. Jadwiga Śląska urodziła siedmioro dzieci, czterech synów i trzy córki. Jadwiga, podobnie jak Henryk I, była bardzo pobożna i religijna, dbała o rozwój Kościoła, była fundatorką wielu świątyń i klasztorów (m.in. klasztoru sióstr cysterek w Trzebnicy), prowadziła działalność dobroczynną, pomagała przede wszystkim chorym i ubogim. Żyła uczciwie, w zgodzie z ludźmi, przez całe życie gorliwie się modliła.Jadwiga Bolesławówna (Jadwiga Kaliska)
Urodziła się ok. 1266 – 1270 roku w Kaliszu, zmarła 10 grudnia 1339 roku w Starym Sączu. Była żoną Władysława I Łokietka, a w latach 1320-33 królową Polski. O dzieciństwie i wczesnej młodości Jadwigi niewiele wiadomo, prawdopodobnie wcześnie została zaręczona z Władysławem I. W czasie, gdy Władysław I Łokietek musiał uciekać z kraju, Jadwiga wraz z trójką dzieci skryła się w rodzinie mieszczańskiej, udając zwykłą mieszczkę. Jadwiga była osobą pobożną i bogobojną, żyła w zgodzie z prawem bożym, pomagała innym, wspierała męża w działalności politycznej, dbała o wykształcenie dzieci. Po śmierci męża, prawdopodobnie w roku 1337 lub 338 wstąpiła do klasztoru sióstr klarysek w Starym Sączu, sprawując jednocześnie władzę świecką jako wdowa.