Imieniny Jana - kiedy wypadają?

Jan może obchodzić swoje imieniny w dniach: 10 stycznia 12 stycznia 15 stycznia 17 stycznia 19 stycznia 23 stycznia 27 stycznia 31 stycznia 2 lutego 3 lutego 4 lutego 7 lutego 8 lutego 12 lutego 13 lutego 17 lutego 18 lutego 20 lutego 24 lutego 5 marca 11 maca 8 marca 19 marca 24 marca 27 marca 28 marca 30 marca 3 kwietnia 13 kwietnia 27 kwietnia 6 maja 7 maja 10 maja 12 maja 13 maja 15 maja 18 maja 19 maja 22 maja 23 maja 24 maja 27 maja 30 maja 3 czerwca 10 czerwca 11 czerwca 12 czerwca 16 czerwca 20 czerwca 22 czerwca 23 czerwca 24 czerwca 26 czerwca 27 czerwca 30 czerwca 8 lipca 9 lipca 11 lipca 21 lipca 23 lipca 31 lipca 4 sierpnia 8 sierpnia 9 sierpnia 13 sierpnia 18 sierpnia 19 sierpnia 22 sierpnia 27 sierpnia 29 sierpnia 30 sierpnia 31 sierpnia 2 września 3 września 9 września 11 września 14 września 16 września 20 września 23 września 27 września 28 września 1 października 9 października 10 października 19 października 23 października 24 października 1 listopada 8 listopada 11 listopada 12 listopada 13 listopada 14 listopada 17 listopada 24 listopada 26 listopada 1 grudnia 2 grudnia 4 grudnia 5 grudnia 9 grudnia 14 grudnia 15 grudnia 17 grudnia 23 grudnia 27 grudnia

Patroni Jana

Jan Chrzciciel

Jan Chrzciciel urodził się między 6 a 2 rokiem przed naszą erą, w Ain Karem, a zmarł około 32 roku naszej ery, w Macheront, w fortecy Heroda Wielkiego. Współczesna, arabska nazwa fortecy nawiązuje nawet do owego wydarzenia, będąc nazywana dosłownie „fortecą ścięcia”. Jan Chrzciciel – według Nowego Testamentu – był synem świętej Elżbiety oraz żydowskiego kapłana, Zachariasza. Jego rodzice przez długi czas nie mogli mieć potomstwa, na skutek czego Jan stracił ich później w dość młodym wieku. Wówczas udał się na Pustynię Judzką, by rozpocząć życie pustelnika i został powołany na proroka. Święta Elżbieta była krewną matki Jezusa, zatem i oni byli ze sobą spokrewnieni. Gdy został powołany na proroka, Jan zaczął głosić potrzebę duchowej odnowy każdego człowieka, a także zapowiadać nadejście Mesjasza. Udzielał również chrztu w rzece Jordan. Wkrótce po udzieleniu chrztu w Jordanie Jezusowi, Jan Chrzciciel został wtrącony do więzienia. Powodem tego była jawna krytyka małżeństwa króla Heroda z żoną jego brata, Herodiadą. Jej córce udało się podstępem namówić króla do zgładzenia proroka. Stało się to w roku 32 naszej ery – Jan Chrzciciel został wówczas ścięty. Tak naprawdę badacze datują jednak jego śmierć na okres między 34 a 36 rokiem, bądź też nawet na koniec lat 20’ I wieku. Grób Jana Chrzciciela – według tradycji – znajduje się w Wielkim Meczecie Umajjadów, w Damaszku. Relikwie świętego – będącego świętym katolickim i prawosławnym oraz uważanego za proroka także w islamie – znajdują się w wielu miejscach na świecie. W tym również i w Polsce – między innymi w kościele świętego Jana Chrzciciela w Gnieźnie. Jan Chrzciciel jest patronem wielu państw, miast, a także kościołów na całym świecie. To także patron joannitów, mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, rymarzy, kuśnierzy, abstynentów, skazanych na śmierć oraz niezamężnych matek. To orędownik w czasie gradobicia, jak również przy chorowaniu na epilepsję. Jego wspomnienie w kościele katolickim jest obchodzone 24 czerwca oraz 29 sierpnia. W cerkwi prawosławnej wspomina się go aż sześciokrotnie.

Jan Ewangelista

Święty Jan Apostoł – autor jednej z ewangelii, przez co nazywany jest również Janem Ewangelistą – to kolejny patron osób o imieniu Jan. Był najmłodszym z dwunastu apostołów, uczniów Jezusa, synem Zebedeusza i Salome oraz bratem Jakuba Większego Apostoła. Nie wiadomo kiedy przyszedł na świat, choć miejscem jego narodzin była najprawdopodobniej Betsaida. Zmarł natomiast około 100 roku naszej ery w Efezie. Jan był rybakiem, łowiącym ryby nad Jeziorem Galilejskim, gdzie został powołany przez Jezusa na ucznia. Jako jedyny – prócz Judasza – z uczniów Jezusa nie umarł śmiercią męczeńską, lecz naturalnie, za panowania cesarza Trajana. Wspomnienie Jana Ewangelisty obchodzone jest w kościele katolickim 27 grudnia. To patron między innymi aptekarzy, bednarzy oraz zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem.

Znaczenie imienia Jan

Imię Jan jest jednym z najpopularniejszych, nadawanych chłopcom w krajach chrześcijańskich od wielu wieków. Jest pochodzenia biblijnego, a dokładnie pochodzi od określenia „Jochanan”, czyli „Jahwe jest łaskaw”. Początkowo imię funkcjonowało w formie „Johannes” lub „Ioannes”, a dopiero w XII wieku zaczęto używać jako imienia skrótu „Jan”. Inne warianty imienia to: Jon, Johan, Jen, Johans, a także Joan. Żeński odpowiednik tego imienia to „Joanna”, a także – utworzone później – imię „Janina”.

Jaki jest Jan?

Jan to imię bardzo często używane na świecie – wielu sławnych ludzi nosiło je z dumą, a byli wśród nich tak papieże, jak i inne, wysoko postawione osoby duchowne, ale też politycy, naukowcy i artyści. Jan to imię tradycyjne, a zatem większość mężczyzn noszących to imię bardzo szanuje tradycje. W młodym wieku Jan skupia na sobie uwagę otoczenia – chodzi też własnymi drogami, choć od innych oczekuje i wymaga troskliwej opieki. Jest bardzo rodzinny, a dzieciństwo upływa mu spokojnie, wśród znajomych oraz rodziny. Stopniowo Jan zaczyna się uniezależniać, choć dopiero w późniejszych latach myśli bardziej o sobie niż o innych i zaczyna realizować swoje marzenia z młodych lat. Jeśli chodzi o życie zawodowe, Jan sprawdzi się raczej w przedsiębiorstwach rodzinnych. Nie lubi wyścigu szczurów, panującego w niektórych instytucjach i nie toleruje obłudy. Ma za to zdolności negocjacyjne i lubi pomagać innym. Jeśli chodzi o życie prywatne, osoby noszące to imię są bardzo czułe i kochające. Potrafią stworzyć silne więzi z drugą osobą i cenią zmysłowe kontakty. Niektóre decyzje podejmują jednak pod wpływem intuicji, z nie do końca racjonalnych pobudek, co partnerom może się czasem nie podobać i wywoływać konflikty. To osoby wrażliwe, nerwowe, które łatwo zranić. Czasem ze strachu zbyt kostnieją w swoich poglądach i zamykają się w sobie, nie dostrzegając uroków życia. Mają jednak duże predyspozycje intelektualne, choć nie umieją szczegółowo analizować pewnych rzeczy i kojarzyć faktów. Posiadają za to zdolności w syntezie.

---

---

---