Imieniny Jana - kiedy wypadają?
Patroni Jana
Jan Chrzciciel
Jan Chrzciciel urodził się między 6 a 2 rokiem przed naszą erą, w Ain Karem, a zmarł około 32 roku naszej ery, w Macheront, w fortecy Heroda Wielkiego. Współczesna, arabska nazwa fortecy nawiązuje nawet do owego wydarzenia, będąc nazywana dosłownie „fortecą ścięcia”. Jan Chrzciciel – według Nowego Testamentu – był synem świętej Elżbiety oraz żydowskiego kapłana, Zachariasza. Jego rodzice przez długi czas nie mogli mieć potomstwa, na skutek czego Jan stracił ich później w dość młodym wieku. Wówczas udał się na Pustynię Judzką, by rozpocząć życie pustelnika i został powołany na proroka. Święta Elżbieta była krewną matki Jezusa, zatem i oni byli ze sobą spokrewnieni. Gdy został powołany na proroka, Jan zaczął głosić potrzebę duchowej odnowy każdego człowieka, a także zapowiadać nadejście Mesjasza. Udzielał również chrztu w rzece Jordan. Wkrótce po udzieleniu chrztu w Jordanie Jezusowi, Jan Chrzciciel został wtrącony do więzienia. Powodem tego była jawna krytyka małżeństwa króla Heroda z żoną jego brata, Herodiadą. Jej córce udało się podstępem namówić króla do zgładzenia proroka. Stało się to w roku 32 naszej ery – Jan Chrzciciel został wówczas ścięty. Tak naprawdę badacze datują jednak jego śmierć na okres między 34 a 36 rokiem, bądź też nawet na koniec lat 20’ I wieku. Grób Jana Chrzciciela – według tradycji – znajduje się w Wielkim Meczecie Umajjadów, w Damaszku. Relikwie świętego – będącego świętym katolickim i prawosławnym oraz uważanego za proroka także w islamie – znajdują się w wielu miejscach na świecie. W tym również i w Polsce – między innymi w kościele świętego Jana Chrzciciela w Gnieźnie. Jan Chrzciciel jest patronem wielu państw, miast, a także kościołów na całym świecie. To także patron joannitów, mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, rymarzy, kuśnierzy, abstynentów, skazanych na śmierć oraz niezamężnych matek. To orędownik w czasie gradobicia, jak również przy chorowaniu na epilepsję. Jego wspomnienie w kościele katolickim jest obchodzone 24 czerwca oraz 29 sierpnia. W cerkwi prawosławnej wspomina się go aż sześciokrotnie.Jan Ewangelista
Święty Jan Apostoł – autor jednej z ewangelii, przez co nazywany jest również Janem Ewangelistą – to kolejny patron osób o imieniu Jan. Był najmłodszym z dwunastu apostołów, uczniów Jezusa, synem Zebedeusza i Salome oraz bratem Jakuba Większego Apostoła. Nie wiadomo kiedy przyszedł na świat, choć miejscem jego narodzin była najprawdopodobniej Betsaida. Zmarł natomiast około 100 roku naszej ery w Efezie. Jan był rybakiem, łowiącym ryby nad Jeziorem Galilejskim, gdzie został powołany przez Jezusa na ucznia. Jako jedyny – prócz Judasza – z uczniów Jezusa nie umarł śmiercią męczeńską, lecz naturalnie, za panowania cesarza Trajana. Wspomnienie Jana Ewangelisty obchodzone jest w kościele katolickim 27 grudnia. To patron między innymi aptekarzy, bednarzy oraz zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem.Znaczenie imienia Jan
Imię Jan jest jednym z najpopularniejszych, nadawanych chłopcom w krajach chrześcijańskich od wielu wieków. Jest pochodzenia biblijnego, a dokładnie pochodzi od określenia „Jochanan”, czyli „Jahwe jest łaskaw”. Początkowo imię funkcjonowało w formie „Johannes” lub „Ioannes”, a dopiero w XII wieku zaczęto używać jako imienia skrótu „Jan”. Inne warianty imienia to: Jon, Johan, Jen, Johans, a także Joan. Żeński odpowiednik tego imienia to „Joanna”, a także – utworzone później – imię „Janina”.