Imieniny Andrzeja - kiedy wypadają?

Andrzej może obchodzić swoje imieniny w dniach: 6 stycznia; 9 stycznia; 26 stycznia; 1 lutego; 2 lutego; 4 lutego; 15 lutego; 19 kutego; 12 kwietnia; 27 kwietnia; 13 maja; 15 maja; 16 maja; 17 maja; 29 maja; 30 maja; 3 czerwca; 26 czerwca; 4 lipca; 12 lipca; 13 lipca; 16 lipca; 17 lipca; 21 lipca; 4 sierpnia; 19 sierpnia; 21 sierpnia; 29 sierpnia; 20 września; 23 września; 17 października; 20 października; 1 listopada; 10 listopada; 24 listopada; 28 listopada; 30 listopada; 10 grudnia.

Patroni Andrzeja

Andrzej Apostoł

Andrej Pierwozwanny – zmarł prawdopodobnie między 62 a 70 rokiem naszej ery, był jednym z dwunastu apostołów, wedługEwangelii – Pierwszy Powołany spośród apostołów. Jego bratem był św. Piotr męczennik. Andrzej urodził się w żydowskiej rodzinie rybackiej w Betsaidzie nad Jeziorem Galilejskim, zwanym również Jeziorem Genazaret. Wraz z bratem i jego teściową mieszkał w Kafarnaum. Od najmłodszych lat był bardzo bogobojny, początkowo był uczniem Jana Chrzciciela, dzięki któremu stał się uczniem Chrystusa – miało to miejsce w chwili, gdy Chrystus przyjmował chrzest z rąk Jana Chrzciciela w rzece Jordan. Wraz z Andrzejem do Chrystusa przystąpił także  jego brat Piotr. Po ukrzyżowaniu Chrystusa, zmartwychwstaniu i zesłaniu na apostołów Ducha Świętego, Andrzej apostoł jako pierwszy zaczął ewangelię w Bizancjum, dlatego też jest uważany za pierwszego biskupa konstantynopolitańskiego. Właśnie głoszenie nauk stało się przyczyną śmierci męczeńskiej Andrzeja Apostoła, którą poniósł w greckim Patras, prawdopodobnie w roku 62, 65 lub 70 n. e. Andrzej Apostoł został ukrzyżowany – ciało rozpięto na krzyżu w kształcie litery X, jest to pierwsza litera słowa „Chrystus” zapisywanego w języku greckim.

Andrzej Bobola herbu Leliwa

Przyszedł na świat 30 listopada 1591 roku w Strachocinie, zmarł 16 maja 1657 w Janowie Poleskim. Był polskim, katolickim duchownym, jezuitą, misjonarzem, kaznodzieją, męczennikiem. Jest świętym katolickim i jednym z patronów Polski. Andrzej Bobola urodził w szlacheckiej rodzinie w Małopolsce, ród posiadał herb Leliwa. Był synem Mikołaja Boboli – dzierżawcy sołectwa strachocińskiego, które wchodziło w skład dóbr królewskich. W latach 1606-1611 studiował w szkole jezuickiej w Braniewie, a po ukończeniu nauki, 31 lipca 1611 roku wstąpił do zakonu Jezuitów, odbywając nowicjat w Wilnie. Dwa lata później, 31 lipca 1613 roku złożył śluby zakonne i rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Wileńskim, w latach 1618-1622 studiował także teologię, jednak nie zdał ostatniego, najważniejszego egzaminu. 2 marca 1622roku otrzymał święcenia kapłańskie. Przez rok pełnił funkcję rektora kościoła w Nieświeżu, podejmując działania zmierzające do uznania Matki Bożej Królową Polski, co ostatecznie stało się 1 kwietnia 1656 roku we Lwowie. W latach 1624-30 prawował funkcję rektora i doradcy prepozyta w kościele św. Kazimierza w Wilnie. 2 czerwca 1630 roku Andrzej Bobola złożył profesję (uroczyste ślubowanie) czterech ślubów zakonnych w kościele św. Kazimierza w Wilnie, a następnie został superiorem domu zakonnego w Bobrujsku. Od 1633 do 1638 roku pracował w Płocku jako prefekt kolegium i kaznodzieja, ponadto w latach 1636-1637 był kaznodzieją w Warszawie. Przez kolejne cztery lata (1638-1642) pełnił funkcję doradcy rektora, kaznodziei i dyrektora szkoły humanistycznej w Łomży. Działalność ewangelizacyjną prowadził także w Pińsku. Śmierć Andrzeja Boboli była heroiczna i męczeńska. Podczas powstania Chmielnickiego Andrzej Bobola dostał się w ręce Kozaków, dla których był przede wszystkim wrogiem politycznym – nawracał ruskich prawosławnych na katolicyzm. Kozacy torturowali Andrzeja Bobolę, usiłując w ten sposób wymusić na nim wyrzeczenie się Boga. Andrzej Bobola był strasznie torturowany, zdzierano mu paznokcie i skórę ręki, przypalano ogniem, ćwiartowano jego ciało, jednakże ponad dwugodzinne tortury nie złamały Polaka i Andrzej Bobola do końca pozostał wierny Bogu.

Święty Andrzej

Metropolita Krety - żył w latach 660-740, w szczególny sposób bronił czci ikon. Dzięki niemu zapoczątkowany został nowy rodzaj pieśni kościelnej, tzw. kanon. Jego największym dziełem jest „Wielki kanon pokutny”. Święty Andrzej jest szczególnie czczony w Kościele Wschodnim.

Święty Andrzej Świerad (Andrzej Żurawek)

Pustelnik i asceta, prowadził bardzo surowy, ascetyczny tryb życia, m.in. spał w pozycji siedzącej, na pniu drzewa, otoczony prętami. Uznawany za krzewiciela chrześcijaństwa na Sądecczyźnie. W późniejszym czasie wraz z uczniem Benedyktem udał się do opactwa św. Hipolita na górze Zabor koło Nitry na Słowacji, gdzie wstąpił do zakonu benedyktynów i ostatecznie osiadł  w pobliskiej pustelni leśnej. Czczony szczególnie w Polsce, na Słowacji, Morawach i Węgrzech.

Św. Andrzej Corsini

Biskup Fiesole, pochodził z możnego rodu florenckiego, urodził się w 1202 roku, zmarł w 1274. Był szczególnie znany z miłosierdzia wobec bliźnich oraz działań zmierzających do zjednywania zwaśnionych miast.

Św. Andrzej Avellino

Żył w latach 1521 -1608, znany i ceniony kaznodzieja oraz spowiednik, uchodził jako orędownik dobrej śmierci. Nadzorował działanie domu generalnego tetynów w Neapolu.

Św. Andrzej Hubert Fournet

Żył w latach 1752-1834, pochodził z Francji. Był bardzo bogobojny  i pobożny, wspólnie z żoną Joanną założył zgromadzenie Córek Krzyża.

Św. Andrzej Kim Taegon

Jest to pierwszy kapłan koreański, który ze względu na wiarę został ścięty wraz ze swoimi towarzyszami. W 1984 roku papież Jan Paweł II dokonał kanonizacji św. Andrzeja Huberta Fourneta, podobnie jak innych męczenników koreańskich.

Św. Andrzej Beltrami

Żył w latach 1870-1897, był salezjaninem. Jest znany jako autor biografii świętych, w tym żywotu św. Stanisława Kostki.

Znaczenie imienia Andrzej

Andrzej to imię męskie pochodzenia greckiego, stanowiące zdrobnienie od imion złożonych, w których znajduje się wyraz „aner” (np. Androbulos, Androgenes, Andokrates, Andromedes, Andronikos). Słowo to oznacza „człowiek, mężczyzna, taki jak mężczyzna”. Inne źródła tłumaczą wspomniany wyraz jako „dzielny, mężny”. Do Polski pierwotne odmiany imienia Andrzej pojawiły w XI wieku, a ich źródłem jest łacina. Z czasem zaczęły pojawiać się kolejne odmiany:  Andrzej, Andrzejasz, Jędrzych, Jędrzej i Ondrzej. Używano również zdrobnień – Andrzejek, Jędrzejek oraz Ondrzejek. Imię Andrzej jest bardzo popularne w krajach chrześcijańskich, w dużej mierze wynika to z kultu św. Andrzeja Apostoła. Od imienia Andrzej pochodzi wiele nazwisk - Andreaszak, Andrejasz, Andrejaszewicz, Andrejczak, Andrejewicz, Andrejowicz, Andrejowski, Andrejuk, Andreszewski, Andriaszkiewicz, Androchowicz, Androsiuk, Androski, Androszewicz, Andruszewicz, Andruszewski, Andruszkiewicz, Andruszko, Andruszkowicz, Andrychiewicz, Andrychowicz, Andrycz, Andryjanowski, Andryjasz, Andryjszyn, Andrykiewicz, Andrysiak, Andrysiewicz, Andryszewicz, Andryszewski, Andryszowicz, Andrzejaczek, Andrzejak, Andrzejaszek, Andrzejaszewicz, Andrzejczak, Andrzejczyk, Andrzejec, Andrzejew, Andrzejewicz, Andrzejkiewicz, Andrzejko, Andrzejkowicz, Andrzejow, Andrzejowicz, Andrzejowski, Andrzejszczak, Andrzychowski, Andrzyszowicz.

Jaki jest Andrzej?

Andrzej z natury jest cholerykiem o bardzo żywym usposobieniu, jest osobą niezależną, pełną ideałów, dumnym awanturnikiem o bogatej osobowości, dążący do wybranego celu. Potrafi działać, jest też skłonny do refleksji. Jest sprawiedliwy i obiektywny, nie kieruje się sentymentem,nie wartościuje znajomych, potrafi doskonale ocenić innych ludzi. Dusza towarzystwa. Jest typem zdobywcy, ma powodzenie u kobiet – potrafi złamać każde niewieście serce. Andrzej jest przy tym bardzo rodzinny, nigdy nie zaniedbuje własnej rodziny, jest optymistą, który z nadzieją patrzy w przyszłość. Jest wspaniałym ojcem, dużą wagę przykłada do wychowania dzieci. Andrzej chętnie udziela się w życiu towarzyskim, wszędzie go pełno. Lubi przewodzić grupie, nie potrafi się podporządkowywać. W pracy Andrzej jest typem choleryka – swoje obowiązki wykonuje sumiennie, ale pod warunkiem, że robi to, co lubi. Przejawia zamiłowanie do nauk ścisłych, sprawdza się w dziedzinach inżynierskich, przemysłowych i jako rolnik, posiada analityczny i syntetyczny umysł. W wolnych chwilach lubi oddawać się działalności publicznej.

---

---

---